woensdag 7 december 2011

Rolstoelpiet

Het zal je maar gebeuren. Je wordt als rolstoelpiet geboren in het paleis van Sinterklaas. Je hebt je eigen aangepaste kamertje en je eigen passende werkaamheden. Ieder jaar zwaai je vrolijk de stoomboot uit als deze naar Nederland vertrekt. Samen met de kleine pietenkinderen en de bejaarde Pieten die ook thuis blijven, heb je een paar rustige weken en bereid je de verjaardag van Sint vast voor, zodat deze bij thuiskomst feestelijk ontvangen kan worden. Ja, je bent een gelukkige rolstoelpiet.

Tot er plots een kink in de kabel van je gelukkige leven komt als een clubje Nederlanders bedenkt dat het voor de integratie van gehandicapten in Nederland zo goed zou zijn als er ook een rolstoelpiet in de Pietenschare zit. En zodra je dat bericht hoort weet je dat je de pineut bent, want Sinterklaas kan geen ‘nee’ zeggen. Het is echt een beste man maar op het gebied van geven en nemen slaat hij soms wat door.

En zo kan het dus gebeuren dat je een lange reis over zee moet maken. In een onhandige stoomboot waar niks is aangepast en zonder je eigen elektrische rolstoel, want die kan niet mee op de boot. Bij aankomst in Nederland wordt je in een handbewogen rolstoel van het model ziekenfonds uit de jaren nul gezet, en als je daarmee het ergste achter de rug denkt te hebben, moet je ook nog op bezoek bij Diewertje Blok van het Sinterklaasjournaal. En daar blijkt pas echt wat integreren in Nederland allemaal met zich meebrengt. Gewoon je eigen Pietenzelf zijn is niet genoeg. Nee, men heeft een heel verhaal klaarliggen waarin jij de hoofdrol mag spelen. Kort wordt aan je uitgelegd wat er van jou wordt verwacht. Eerst zul je een zielepiet zijn. Een piet die niet gewenst is en die de andere pieten alleen maar als lastig zien. Ze steken een bezem in je wielen opdat je hen niet zal kunnen volgen als ze pakjes gaan bezorgen. En hoezeer je ook tegenwerpt dat het ook lastig is, een rolstoel in combinatie met pietenwerk, men wil er niet van horen. Vervolgens zul je met je rolstoel in het bos in de modder vast komen te zitten. Je verzucht nog dat met een duwrolstoel het bos ingaan ook vragen om moeilijkheden is, maar het blijkt allemaal deel uit te maken van een Groter Plan. Uiteindelijk zal het verhaal zich namelijk zo ontwikkelen dat jij de held wordt. Jij zal de Piet worden die pepernoten geeft aan de allerkleinsten. Diegenen die door de andere pieten (vanwege hun lengte) allemaal over het hoofd gezien worden, en jij zal ook degene zijn die het zoekgeraakte paard van Sinterklaas terugvindt, waardoor pakjesavond in Nederland doorgang zal kunnen krijgen!

Verwachtingsvol kijken ze je aan. Je zult de genialiteit en de positieve beeldvorming die dit alles teweeg zal brengen, nu wel doorzien. En al zou je ze best graag tegemoet willen komen, eigenlijk snap je er niks van. Wat is er zo geniaal aan het eerst treurig afschilderen van iemand, om vervolgens aan te tonen dat hij echt wel deugt en slim is? Dat laatste, daar had je nooit aan getwijfeld. Je was allang content met je zelf. Maar als er zoveel ingewikkelds moet worden uitgehaald om dat ook aan anderen duidelijk te maken, dan word je wel wantrouwig. Misschien ben jij dan toch niet helemaal normaal? Nu ja, het zal wel een cultuurverschilletje zijn dat jij dat niet snapt. Kennelijk vraagt integreren als gehandicapte in Nederland om een heel speciale en ingewikkelde aanpak.

Gelukkig heeft de stoomboot vandaag het paleis weer bereikt. Daar zal alles wel weer vlug vergeten zijn. Nu moet je alleen nog maar hopen dat Sinterklaas volgend jaar bedankt voor de eer. Vooruit geen zorgen voor de dag van morgen. Volgend jaar zie je wel weer.

Bronnen: 
Plaatje Piet: www.jufsanne.com
Gebeurtenissen rond Piet: Sinterklaasjournaal 2011


2 opmerkingen:

Anoniem zei

Ik was blij met de rolstoelpiet in het Sinterklaasjournaal, ik ben er namelijk zelf een ...

Marie-Jose zei

Lieve rolstoelpiet,
Om verwarring te voorkomen: ik ben dol op rolstoelpieten.Ik heb slechts grote moeite met de wijze waarop het Sinterklaasjournaal de rolstoelpiet heeft gegijzeld voor een misplaatste gehandicapten-opleuk-campagne. Krijg ik -dit gezegd hebbende- dan toch een pakje in de zak dit jaar?