“Scootmobiels niet welkom in het nieuwe Rijksmuseum.” (Parool, 16 april 2013) Het staat er echt en in een flits ben ik terug in het Stedelijk Museum dat vorig jaar zijn deuren voor het publiek opende. Waar gebouw en collectie me toendertijd diep imponeerden, stelde de rolstoelvriendelijkheid van het gebouw ernstig teleur. Het grote stranden begon toen ik goed en wel met mijn rolstoel door de poortjes het museum binnenreed, alwaar de spiksplinternieuwe plateaulift die toegang tot de zalen verschaft, buiten werking bleek te zijn. Suppoosten snelden vriendelijk tegemoet om mij ervan te verzekeren dat ik toch gewoon naar binnen zou kunnen, maar dan via een hellingbaan. Alleen, om bij die baan te komen moest ik wel begeleid worden door een suppoost. Gevolg: In één bezoekje heb ik vier keer iemand moeten zoeken om mij op die baan te begeleiden en dan laat ik de andere ongemakken nog ruimhartig onbenoemd...
Heus, ik ben van nature geen kniesoor. In een mooi museumpje gevestigd in een grachtenpand uit de gouden eeuw, ben ik de makkelijkheid zelve. Daar kan ik leven met de ongemakken van een oud gebouw. Ik kan het zelfs aanvaarden als ik er in het geheel niet in kan. Maar kom op! Het gaat hier om een nieuw openbaar gebouw waar miljoenen aan gespendeerd zijn! In zo'n geval rest mij niets anders dan wanhoop en de vraag waarom er in zoveel nieuwe gebouwen nog steeds voor knullige toegankelijkheids-oplossingen wordt gekozen?
En dan nu het Rijksmuseum. Dat maakt het zo mogelijk nog bonter dan het Stedelijk door scootmobiels botweg de toegang te weigeren. Op de website staat daarvoor de volgende verklaring: “Vanwege drukte en veiligheid zijn scootmobiels niet toegestaan”. En, zo benadrukt een woordvoerder: "Een scootmobiel is een vervoersmiddel en geen hulpmiddel. Minder-validen zijn altijd welkom en we bieden voor hun toegang alternatieven. Zo mogen begeleiders gratis naar binnen en stelt het museum rolstoelen ter beschikking.”
Middeleeuws. Er is geen andere term te bedenken die de lading van deze schoffering van vele scootmobielgebruikers, dekt. Goochelen met de termen “hulpmiddel” en “vervoermiddel”, en het aanbieden van duwrolstoelen die absoluut geen gelijkwaardig alternatief vormen (geduwd worden of zelf rijden is onvergelijkbaar), verbloemen niet dat hier gewoon sprake is van platte uitsluiting. Wie wil kan een gebouw zo ontwerpen dat iedereen erin kan. En het is onacceptabel dat musea als het Rijks en het Stedelijk met minder genoegen nemen. Ontoegankelijke gebouwen zijn het gevolg van blindheid of onwil bij bestuurders, directies en gemeenten, en van onkunde bij de ontwerpers en inrichters ervan. Het wordt tijd dat er fikse boetes gaan komen die de toegankelijkheid van toekomstige openbare gebouwen waarborgen. Zonder sancties gaat het er niet van komen vrees ik.
5 opmerkingen:
Zeer mee eens Marie Jose! Toch, soms zijn ze wel irritant hoor die scootmobielrijders...
Interessant om ook even te lezen:
http://zwaantjegiethoorn.punt.nl/content/2013/04/Rolstoeler-of-scootmobil
Ik zag op de site van Zwaantje dat ze alleen als mensen er niet uit kunnen de scoots weigeren op de bootjes.
Groets,
Eelke
Ik bedoel het natuurlijk en gelukkig precies andersom, als mensen niet uit de scootmobiel kunnen mogen ze met scootmobiel op de boot. Anders niet...
Dank Eelke voor je reactie! Het beleid gevoerd op de Giethoornse boot lijkt mij fair en een mooi voorbeeld van je niet verstoppen achter protocollen maar blijven kijken naar de mens voor je.
Ik heb vooral ook moeite met die gelijkstelling van scootmobiel met fiets of brommer in de argumentatie om scootmobielen te weigeren. Het maakt wel degelijk uit of je na afstap van je vervoermiddel nog rustig een middag door de stad kunt slenteren of dat je echt maar 100 meter kan lopen... De redenatie klopt dus niet en ik snap werkelijk niet dat in een tijd waarin de vergrijzing oprukt, architecten blijven negeren dat de moderne mens zich op meerdere manieren voortbeweegt.
Last but not least: ik vind het ook de verantwoordelijkheid van de scootmobielgebruiker om reeel in te schatten wanneer hij ongelukken zou kunnen maken en of hij/zij een slechte bestuurder is en zich dus niet in de buurt van vitrinekasten moet wagen... Maar beleid dat mensen uitsluit om zelfstandig een openbaar gebouw te betreden, moet ontmoedigd worden.
Yes! Helemaal mee eens! Zijn ze nou helemaal gek met een jarenlange peperdure verbouwing en dan met zo'n nep-oplossing komen! Ik zeg: ratificeren dat VN-verdrag inzake de rechten van mensen met beperkingen!
Dag!
Jacqueline
Je slaat de spijker weer op z'n kop Marie José. En wat goed (en terecht) dat je artikel in het Parool is geplaatst!
Een reactie posten