Het was gewoon te mooi om waar te zijn. Toen Facebook voor het eerst als gratis dienst werd aangeboden weet ik nog dat wij als gebruikers wantrouwig waren. Immers, niets voor niets in deze wereld. Maar toen het bedrijf jarenlang geen kosten bij haar directe gebruikers in rekening bracht, werd ons wantrouwen gesust. Maar nu is het dan zover. Het is payback time. Net nu we allemaal lekker gewend zijn aan een leven met Facebook, slaat het bedrijf zijn slag. Vanaf 1 januari hanteert Facebook nieuwe gebruiksvoorwaarden. Het bedrijf mag vanaf die tijd je privé-gegevens voor commerciële doeleinden gebruiken. Wie zijn account niet opzegt en blijft facebooken, gaat automatisch akkoord met deze nieuwe voorwaarden.
Je zou denken, ze zijn gek geworden daar in Amerika. Want kom op, wie geeft een onbekende ander nu toestemming om zelf te mogen beslissen wat hij doet met privédetails uit jouw leven? Dat doet geen zinnig denkend mens, toch? Facebook kan wel inpakken, dit is het einde van de machtspositie die zij bekleden... Maar helaas. Ik denk dat de werkelijkheid anders is. Mijn Facebookvrienden lijken zich helemaal niet op te maken voor massaal vertrek. Ik denk dat de meesten menen dat het wel los zal lopen. Of dat ze misbruik tegen kunnen houden door goed te overwegen wat ze wel en niet posten. Zelf herken ik die gedachtegangen ook.
Maar door zo te denken bagatelliseren we wat er werkelijk gaande is. Door toe te staan dat Facebook deze weg inslaat, betreden we een pad dat absoluut nieuw is in de geschiedenis: Privélevens werden vroeger enkel geschonden onder druk van oorlogen of onder dwang van een totalitaire regime. Dit keer echter leveren we onszelf vrijwillig in. Er is geen druk nodig. We staan eigenmachtig toe dat er langzaam aan steeds meer van ons leven wordt waargenomen en gebruikt door bedrijven die onze mobiel traceren, ons appverkeer volgen, onze vrienden kennen, ons (like en koop)gedrag analyseren en dat alles vervolgens tot grote winst vermarkten. Niet de staat controleert ons, het is de economie die tegenwoordig onze grootste Big Brother angst zou moeten oproepen. Onder het mom van “dienstverbetering” worden er steeds meer privacygrenzen overschreden. En al zouden we zelf – door overwogen Facebooken - buiten schot kunnen blijven voor misbruik op dit vlak, door akkoord te gaan met deze nieuwe voorwaarden, geven we Facebook indirect toestemming om de gegevens van anderen – wellicht makkelijkere prooien dan wijzelf – in handen te krijgen. Willen we dat echt?
Waarom zouden we überhaupt toestaan dat privédata verhandeld wordt? Om honderdduizenden niet goede redenen. Redenen die ik ook allemaal zelf heb. Het is leuk, ik kan er mijn blog mee onder de aandacht brengen, ik kan mensen volgen die ik anders nooit meer zou zien, en ook: Het is moeilijk om iets los te laten dat deel is geworden van je leven. Dus verzin ook ik honderdduizend smoesjes om het niet te hoeven doen. Om niet echt wakker te hoeven worden voor wat er gaande is: De langzame overname door bedrijven van ons privédomein. De stille revolutie van de macht van het geld boven alles.
Laat payback time wake-up time worden. Als we Facebook massaal verlaten ontstaat er ruimte voor andere gezondere alternatieven. Bijvoorbeeld voor het IJslandse Seen (https://seen.is) Voor het einde van het jaar ben ik in ieder geval weg op Facebook.
Dank voor alles wat jullie deelden en wat ik mocht delen met jullie! En wellicht tot Seen?
Je account verwijderen kan via https://www.facebook.com/help/delete_account Maar let op! Vervolgens moet je twee weken lang niet inloggen op Facebook want als je dat doet wordt je account automatisch weer ingeschakeld.
Meer horen over de gevolgen per 1 januari: http://www.radio1.nl/item/246346-Facebook%20mag%20vanaf%201%20januari%20prive-
2 opmerkingen:
Goed zo Marie Jose! Heel veel mensen denken hier helemaal niet over na... En eh: begrijp je nu met terug werkende kracht dat ik niet op Facebook wou?? ;-)))
Kus, Jack
Goed en herkenbaar stuk! Ik ben ook (bijna) vertrokken.
Hilda
Een reactie posten